Leonardo da Vinci ilişkisi

Leonardo da Vinci'nin günlüklerinin birinde bulunan, insan ve doğayı birbiriyle ilgilendirme-bütünleştirme çalışması için bir dönüm noktası kabul edilen ve insan vücudundaki oranları gösteren Vitruvius Adamı çalışması (1492). Yine görüldüğü gibi insan vücudunda da altın oran hakim. Mesela ilk örnek; göbek ile ayak arasındaki mesafe 1 birim olarak kabul edildiğinde, insan boyunun 1,618'e denk gelmesidir. Bunun dışında vücudumuzda yer alan diğer bazı altın oranlar şöyledir:

• Parmak ucu-dirsek arası / El bileği-dirsek arası, 
• Omuz hizasından baş ucuna olan mesafe / Kafa boyu, 
• Göbek-baş ucu arası mesafe / Omuz hizasından baş ucuna olan mesafe, 
• Göbek-diz arası / Diz-ayak ucu arası. 

İnsan yüzünde de birçok altın oran vardır. Ama bu oranlandırma, bilim adamları ve sanatkarların beraberce kabul ettikleri "ideal bir insan yüzü" için geçerlidir. Örneğin üst çenedeki ön iki dişin enlerinin toplamının boylarına oranı altın oranı verir. İlk dişin genişliğinin merkezden ikinci dişe oranı da altın orana dayanır. Bunlar bir dişçinin dikkate alabileceği en ideal oranlardır. Bunların dışında insan yüzünde yer alan diğer bazı altın oranlar şöyledir:

• Yüzün boyu / Yüzün genişliği, 
• Dudak- kaşların birleşim yeri arası / Burun boyu, 
• Yüzün boyu / Çene ucu-kaşların birleşim yeri arası, 
• Ağız boyu / Burun genişliği, 
• Burun genişliği / Burun delikleri arası, 
• Göz bebekleri arası / Kaşlar arası.

Mesela Leonardo da Vinci, Fibonacci'nin altın oranını ünlü Mona Lisa tablosunda kullanmıştır. Bu tablonun boyunun enine oranı altın orandır. Aynı oranlar Mona Lisa'nın yüzünün etrafına çizilen dikdörtgende de vardır. Bu dikdörtgeni göz hizasında çizilen çizgiyle ikiye ayırırsanız yine altın oranı elde edersiniz.

 

Ayrıca Leonardo da Vinci, 1509'da Luca Pacioli'nin yayımladığı İlahi Oran adlı bir çalışmasına resimler vermiştir. Bu kitapta Leonardo Leonardo da Vinci tarafından yapılmış Five Platonic Solids (Beş Platonik Cisim) adlı resimler bulunmaktadır. Bunlar, bir küp, bir Tetrahedron, bir Dodekahedron, bir Oktahedron ve bir Ikosahedronun resimleridir. Altın Oran'ın Latince karşılığını ilk kullanan muhtemelen Leonardo da Vinci 'dir. Rönesans sanatçıları Altın Oran'ı tablolarında ve heykellerinde denge ve güzelliği elde etmek amacıyla sıklıkla kullanmışlardır. Örneğin Leonardo da Vinci, Son Yemek adlı tablosunda, İsa'nın ve havarilerin oturduğu masanın boyutlarından, arkadaki duvar ve pencerelere kadar Altın Oran'ı uygulamıştır.